AD 4: Gevoelig zijn voor het overdrachtelijke of symbolisch karakter van een muzische expressievorm
AD 17: Gericht zijn op een verstaanbare of sprekende vormgeving
Domeinen:
Deel 1: beeld (boten ontdekken) zie één van de vorige activiteiten
Deel 2:
Bewegingsexpressie:
-verschillende houdingen en bewegingen exploreren,
-spelen met evenwicht in houdingen en bewegingen.
Drama:
-de wezenlijke aspecten van dramatisch spel ervaren: rol en handeling
-genieten van de fantasie, originaliteit en creativiteit in dramatisch spel.
-bewegingen en mimiek aanpassen aan de spelsituatie
Verloop van de activiteit.
Avonturen beleven
Dit is Anton!
Dit is Anton!
Stap 1: Lees het volgende verhaal voor.
Anton zit in een klein tuintje midden in de grote stad. Hij zit daar de hele ochtend. Door zijn wimpers kijkt hij naar de wolken die als boten boven de gebouwen verschijnen en weer verdwijnen.
Anton heeft boeken gelezen. Over leerlingen die spannende avonturen beleven achter de verre horizon. Anton vraagt zich al de hele zomer af waar die horizon is. En vooral hoe die leerlingen daar zijn terechtgekomen.
Anton heeft boeken gelezen. Over leerlingen die spannende avonturen beleven achter de verre horizon. Anton vraagt zich al de hele zomer af waar die horizon is. En vooral hoe die leerlingen daar zijn terechtgekomen.
Stief leest geen boeken. Hij heeft het veel te druk met boeven vangen. Stief loopt over de muren, blaast op zijn fluitje en duikt plots met een schreeuw een tuintje in.
"Halt! Niet bewegen!" roept Stief. En zijn enige vraag is: "Waarom heb je zulke rare kleren aan?"
Anton zwijgt. Als hij zegt dat zijn mama nog zijn kleren uitkiest, wordt hij gevangen genomen. Dat weet hij zeker. Anton denkt heel diep na en weet dan het juiste antwoord. "Omdat ik een onderzeeboot ga bouwen. Een onderzeeboot van tien meter hoog en twintig meter lang."
"Een onderzeeboot!" roept Stief. "We bouwen een onderzeeboot! Met een pijp om boven water te kijken." Anton wil nog zeggen dat zo'n pijp eigenlijk periscoop heet, maar Stief heeft al een oorlogsschip in het vizier...
"Kijk hier! Een venster om onder water te kijken!" En hup, Stief gooit het water uit de emmer en bewondert de wondere wereld van de diepzee. Zo'n venster heet eigenlijk een patrijspoort, wil Anton nog zeggen, maar zijn mond valt open.
Met donderend geraas verschijnt een inktvis van minstens drieduizend kilo. "Pas op, zijn armen willen ons pakken," gilt Stief. Anton wil zeggen dat die armen eigenlijk tentakels heten, maar van schrik blijven de woorden in zijn keel steken.
Stief klim vliegensvlug langs de ladder omhoog. Anton blijft staan. Zijn mama heeft al duizend keer gezegd: "dit mag niet en dat mag niet, en op de ladder mag al helemaal niet. Anton twijfelt tussen de ladder en de inktvis. En kiest voor de ladder. De verboden ladder.......
Stap 2: enkele vraagjes over het verhaal.
1) Wie is Anton?
2) Wie is Stief?
3) Hoe weet je dat?
4) Wat is het verschil tussen hen?
Anton is een boekenworm en mag niet veel van zijn mama. Stief is een avonturier, speelvogel en beweegt vrij over de tuintjes.
Stap 3: Speel Anton die naar de wolken kijkt.
Toon enkele afbeeldingen van wolken. Bij de de 2e maal vraag je aan de leerlingen wat ze allemaal in de wolken kunnen zien. Gebruik jullie fantasie.
"Halt! Niet bewegen!" roept Stief. En zijn enige vraag is: "Waarom heb je zulke rare kleren aan?"
Anton zwijgt. Als hij zegt dat zijn mama nog zijn kleren uitkiest, wordt hij gevangen genomen. Dat weet hij zeker. Anton denkt heel diep na en weet dan het juiste antwoord. "Omdat ik een onderzeeboot ga bouwen. Een onderzeeboot van tien meter hoog en twintig meter lang."
"Een onderzeeboot!" roept Stief. "We bouwen een onderzeeboot! Met een pijp om boven water te kijken." Anton wil nog zeggen dat zo'n pijp eigenlijk periscoop heet, maar Stief heeft al een oorlogsschip in het vizier...
"Kijk hier! Een venster om onder water te kijken!" En hup, Stief gooit het water uit de emmer en bewondert de wondere wereld van de diepzee. Zo'n venster heet eigenlijk een patrijspoort, wil Anton nog zeggen, maar zijn mond valt open.
Met donderend geraas verschijnt een inktvis van minstens drieduizend kilo. "Pas op, zijn armen willen ons pakken," gilt Stief. Anton wil zeggen dat die armen eigenlijk tentakels heten, maar van schrik blijven de woorden in zijn keel steken.
Stief klim vliegensvlug langs de ladder omhoog. Anton blijft staan. Zijn mama heeft al duizend keer gezegd: "dit mag niet en dat mag niet, en op de ladder mag al helemaal niet. Anton twijfelt tussen de ladder en de inktvis. En kiest voor de ladder. De verboden ladder.......
Stap 2: enkele vraagjes over het verhaal.
1) Wie is Anton?
2) Wie is Stief?
3) Hoe weet je dat?
4) Wat is het verschil tussen hen?
Anton is een boekenworm en mag niet veel van zijn mama. Stief is een avonturier, speelvogel en beweegt vrij over de tuintjes.
Stap 3: Speel Anton die naar de wolken kijkt.
Toon enkele afbeeldingen van wolken. Bij de de 2e maal vraag je aan de leerlingen wat ze allemaal in de wolken kunnen zien. Gebruik jullie fantasie.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Stap 4: Boven op de daken!
Deze bewegingsexpressieactiviteit voer je het best uit in een open ruimte zonder hindernissen. Maak gebruik van een handtrom of tamboerijn.
Op het ritme van de handtrom bewegen de lln verspreid door elkaar, op signaal bevriezen ze de beweging. Vraag aan de lln om rekening te houden met de anderen: ze mogen elkaar niet aanraken (dus ook niet botsen)
1) Neerzitten zoals Anton naar de wolken kijkt.
2) Jezelf heel groot of klein maken.
4) Jezelf breed of smal maken
Verdeel de klas in duo's. Elk duo speelt op hetzelfde moment de scène. Doe dit voor de 4 scènes. Vertel eerst wat de lln moeten spelen, laat ze de rollen verdelen en dan spelen de leerlingen de scène zonder tekst. Er is geen kijkmoment, iedereen is op hetzelfde moment bezig.
Scène 3: Je krijgt een cadeautje en je bent superblij. Je doet de verpakking open en je krijgt een vliegtuig met afstandsbediening cadeau. Na wat prutsen kan je het vliegtuigje ineensteken en begint het te vliegen. Oei, het landt bij de buren...je bent verdrietig.
Scène 4: Je bent een baby en je zit tussen de blokken te spelen. Mama is druk aan het telefoneren, je wil dat ze kijkt maar dat lukt niet. Het lukt je maar niet om een toren te bouwen. Je wordt boos en gooit de blokken weg. Na de boze bui probeer je opnieuw en het lukt. Je bent heel fier, mama kijkt wat er aan de hand is.
Deze bewegingsexpressieactiviteit voer je het best uit in een open ruimte zonder hindernissen. Maak gebruik van een handtrom of tamboerijn.
Op het ritme van de handtrom bewegen de lln verspreid door elkaar, op signaal bevriezen ze de beweging. Vraag aan de lln om rekening te houden met de anderen: ze mogen elkaar niet aanraken (dus ook niet botsen)
1) Neerzitten zoals Anton naar de wolken kijkt.
2) Jezelf heel groot of klein maken.
3) Jezelf rond of hoekig maken
4) Jezelf breed of smal maken
5) Jezelf stijf (gespannen) of slap (ontspannen) maken
Stap 5: In de tuinen rond het huis van Anton.
Verdeel de klas in duo's. Elk duo speelt op hetzelfde moment de scène. Doe dit voor de 4 scènes. Vertel eerst wat de lln moeten spelen, laat ze de rollen verdelen en dan spelen de leerlingen de scène zonder tekst. Er is geen kijkmoment, iedereen is op hetzelfde moment bezig.
Scène 1: Je bal vliegt over tot bij de buren tegen het hoofd (en het nette kapsel) van de buurvrouw. De buurvrouw is boos, neemt een mes en wil de bal stukmaken. Jij bent verdrietig. Plots gaat de telefoon en verdwijnt de buurvrouw naar binnen. Je haalt stiekem de bal terug.
Scène 2: Je wil een banaan eten, je pelt de banaan en gooit de schil bij de buren. Daarna eet je nog snoep en ander lekkers. Telkens gooi je het afval bij de buurvrouw. Die merkt al het afval en ziet waar het vandaan komt. Ze verzamelt alles en gooit het terug.
Scène 3: Je krijgt een cadeautje en je bent superblij. Je doet de verpakking open en je krijgt een vliegtuig met afstandsbediening cadeau. Na wat prutsen kan je het vliegtuigje ineensteken en begint het te vliegen. Oei, het landt bij de buren...je bent verdrietig.
Scène 4: Je bent een baby en je zit tussen de blokken te spelen. Mama is druk aan het telefoneren, je wil dat ze kijkt maar dat lukt niet. Het lukt je maar niet om een toren te bouwen. Je wordt boos en gooit de blokken weg. Na de boze bui probeer je opnieuw en het lukt. Je bent heel fier, mama kijkt wat er aan de hand is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten